راز خوشبختی ( موعظۀ سر کوه عیسی پیغمبر)

روزی که جمعیت انبوه گرد آمده بودند، عیسی به همراه شاگردان خودبر فراز تپه ای بر آمد و بنشست. آنگاه شروع به تعلیم ایشان کرد و فرمود:«خوشا بحال آنانکه نیاز خود رابه خدا احساس می کنند، زیرا ملکوت آسمان از آن ایشان است. خوشا بحال ماتم زدگان زیرا ایشان تسلی خواهند یافت. خوشا بحال فروتنان ، زیرا ایشان مالک تمام جهان خواهند شد. خوشا بحال گرستنگان و تشنگان عدالت ، زیرا سیر خواهند شد. خوشا بحال آنانکه مهربان و با گذشتند ، زیرا از دیگران گذشت خواهند دید . خوشا بحال پاکدلان زیرا خدا را خواهند دید . خوشا بحال آنانکه برای برقراری صلح میان مردم کوشش می کنند، زیرا ایشان دوستداران خدا نامیده خواهند شد. خوشا بحال آنانکه بسبب نیک کردار بودن آزار می بینند، زیرا ایشان از برکات ملکوت آسمان بهره مند خواهند شد . هرگاه بخاطر من شما را ناسزا گفته آزار رسانند، شاد باشید. بلی ، خوشی وشادی نمائید، زیرا در آسمان پاداشی بزرگ در انتظار شماست. بدانید که با پیامبران گذشته چنین کردند.شما نمک جهان هستید و به آن طعم می بخشید. امّا اگر شما نیز طعم خود را از دست دهید ، وضع جهان چه خواهد شد.؟ در این صورت شما را همچون نمکی بی مصرف دور انداخته پایمان خواهند ساخت. شما نور جهان می باشید. شما همچون شهری هستید که بر تپه ای بنا شده و در شب می درخشد و همه آن را می بینند. پس نور خود را پنهان مسازید، بلکه بگذارید نور شما بر مردم بتابد، تا کارهای نیک شما را دیده ، خداوند بزرگ را تمجید نمایند.»    « انجیل متی»